Aile Erdemsel Özelliği, Aile Nedir?, Ailenin Felsefi Tanımı

Aile Erdemsel Özelliği, Aile Nedir?, Ailenin Felsefi Tanımı

Aile, bir grup yada belirli sayıda varlığın, oluşumun birbirlerine yaratılışları nedeniyle bağlı olarak ve bununla ilgili birbirlerine çok bağlı ve sevgi dolu şekilde davranarak aralarında bir bütün olma durumunun düşünsel olarak da yaşandığı, aile üyelerindeki annelerinin ve babaların tek olması ve hepsinin O anneden ve babadan olmuşmuş olması gerçeği gibi hakikati içeren ( dünya şartlarında ) ve bunun gibi reddedilmeyecek gerçeklerin olması adına oldukça güzel durumlarında içinde bulunması ile varlıkların toplum olarak yaşadığı yerlerde birbirlerini en iyi şekilde anlayacak, tanımlayacak, bilecek ve sevgiyle davranacak şekilde yaşamalarını sağlayan bir toplumsal kavram, bütünlük, varlıksal gruptur. Toplumlar içindeki birbirine ( dünya yaşamı ile ilgili yaratılış, öncesi değil ) yaratılışları ile ilgili bağlılıkları bulunan en küçük varlıksal gruplardır. Aile olması için o toplumda bir yüksek gelişmişlik seviyesinde olan bir anne yada kendisini başka şekilde tanımlayan ancak tüm aile fertlerinin kendisi etrafında oluştuğunu bilerek onlara yapılan her şeyin kendisine de yapıldığını anlayan ve davranan bir gelişmiş varlık anlayışı içinde olan yönetici, anne, baba, merkezin olması ve sonrasında bambaşka seviyelerde varlıkların yada oluşumların bir bütünlük içinde ancak ayrı ayrı karakterler ve varlıksal özelliklerle bir arada güven ve huzur ve sevgi içinde yaşamaları, ancak aile tanımını yaşatırken söz konusu olur. Varlıklar dünya şartlarında böyle güzel bir oluşum içinde meydana gelmektedirler ve çocukluk gibi çaresizlik zamanları aile kavramı sayesinde güvenli bir şekilde geçmektedir. 

Ebeveynler, aslında kendi başına bir varlık olan insanın dünyaya gelmesi ile O'nunla aile olurlar ve gereken ergenlik çağına gelene kadar bütün sorumluluklarını üstlenirler. Bu durum oldukça fedakarlık, merhamet, çalışkanlık v.b. bir çok erdemi kendi yapısında bulunduran varlıkların uygulayabileceği türden görevlerdir. 

Annelerin ve babaların bu doğal olan çocuk eğitimi, bakımı ve geliştirme sürecindeki görevleri, onların çocukları meydana getirdikten sonra erdem olarak yaşatmaları ve başarılı bir şekilde ve içtenlikle bu görevi yapmaları ile ilerleyen zamanlarda bu görevlerini duyusal bir özellik haline getirmiş olmaları kaçınılmaz olur. Anneler ve babalar, bu duyularının etkisi ile çocukları çok büyümüş olsa bile onları hala çocuk görmek gibi zorunluluklar yaşarlar. Oysaki çocukları gelişim seviyesi olarak onlardan üst bir seviyeye çıkmıştır ancak anne ve babalar, geçmişlerinden gelen bu büyük özveri ve fedakarlık ve daha bir çok erdemsel özelliği içeriğinde barındıran görevlerini duyu şeklinde yapılandırdıkları için bu görevlerinin etkisinden çıkamazlar. 

Bu aynı zamanda oldukça olumlu bir durumdur. Annelik ve babalık erdemlerini kendilerinde yaşatmış olan varlıklar, bir çok olumsuzluktan özel olarak korunmak gibi faydaları kendilerinde yapılandırmışlardır. Sonrasında bu özellik öyle seviyelere gelir ki, varlıklar artık kendi çocuklarının dışında çevresindeki doğaya, hayvanlara, bir çok alana da anne ve baba şefkati ile davranmaya başlarlar. İşte böyle bir çok erdemi kendi yapısında barındıran annelik ve babalık şeklinde davranılan hayat oldukça güzelleşir. Çevresini kendi çocuğu gibi gören bir ebeveyn, çevresinin iyiliğini istemekten başka bir şey yapmaz. 

Bu yüzden annelik ve babalık görevlerini uygulamış olan varlıklar, oldukça şanslı bir erdemi yaşamları boyunca uygulatmışlardır ve içeriğinde farkında olmadan merhamet, fedakarlık, cesaret, çalışkanlık v.b. bir çok erdemi de uygulamaya başlamışlardır. Erdemler arasında içeriğinde en çok başka erdemleri de bulunduran nadir erdemlerdendir, annelik, babalık, aile ve kardeşlik erdemleri...

Annelerin ve babaların sevgisi, bizim anlatmaya çalıştığımız sevgi için örnek verilebilecek kadar temiz bir sevgidir. Karşılıksız ve sürekli vermek ile ilgili olan, karşısındakinin iyiliğini ve güzelliğini istemekten başka amacı olmayan davranışları içeriğinde barındıran sevgidir onların ki. 

Aynı zamanda aileler arasında birde kardeşlik durumu ortaya çıkar ki, bu erdemsel özellikte kendi içeriğinde kardeşlerin birbirlerine güven ve bağlılığını sağlayıcı bir çok unsuru oluşturur. Bu verilen örnekler erdemin olması gereken şeklini ifade etmektedir. Olumsuz eylemlerden etkilenerek günümüz şartlarında bozulan aile anlayışı, tamamen olumsuzlukların etkisi altında kalanların yaptığı yanlışlardır ve kaideler bu yüzden bozulamaz. Aileler de birinin sorun yaşaması diğerinin de sanki kendi sorunu olmuş gibi bu konuda deva araması gibi özverileri yaptıran hisleri yaşatır. Aile fertlerinin problemleri olmaması halinde birlikteliklerinden gayet mutluluk duyduran harika bir bağdır aile kavramı.

Bir örnek ile anneliğin aslında içeriğinde en büyük savaşçılardan bile büyük bir cesareti ortaya çıkaran gücü barındırdığını anlatmak istiyorum: Odamda camdan bakıp etrafı seyrederken, oldukça vahşi olan ve bir kumrunun üç katı büyüklüğündeki karga gördüm, yani kuş, bu karga diğer kuşların yavruları ile besleniyor, yapısı öyle işte, yanılgı dünya hayatının olumsuz halleri, ancak kumruda bir o kadar sakin, nazik, kibar, sessiz ve küçük bir hayvandır... Fakat kumru bir anne...

Karganın kumrunun yavrularına saldırışını ve sonrasında küçücük kumrunun kargayı nasıl kovaladığını gördüm. Normal şartlarda o kargalar kedileri öldürüyor, kumruları öldürmek işten bile değil kargalar için. Ancak kumrunun o andaki yavrularını koruma iç güdüsü, ona bambaşka ve tarifi olmayan bir cesaret veriyor ve karga korkup kaçıyor.. Uzun bir süre küçücük kumru bağıra bağıra karganın peşinden uçtu, karga bir daha yanaşamadı... İşte bu örnekteki gibi kendi potansiyelini aşmasına neden olan bir takım özellikler ihtiyaç anlarında annelerde ve babalarda ortaya çıkıyor.

Bunun gibi paha biçilmez özellikleri olan annelik ve babalık, dahilinde aile kavramları içeriğinde bir çok özel ve güzel hisleri ve erdemleri barındırmaktadır ve dünya şartlarında varlıklar bu erdemlerle birbirlerine bağlı bir şekilde yaşamaktadırlar. Yozlaşmış olan aile kavramları bu anlatılanlardan uzaktır ve aileler ile toplumlar güvenle ve mutlulukla yaşamayı ancak başarabilirler. 

Aile içindeki anne ve babaların görevleri ve sonrasında çocukların görevleri, her ailenin kendi şartlarına göre değişir ve bu görevler ve sorumluluklar sevgiyle uyumlu olduğu sürece ortaya oldukça mutlu ve bağlı ve birlikte oldukları için kıvanç duyan varlıklar grubu ortaya çıkar. Ve varlıkların kendi varlıksal alanlarındaki bütün enerjileri, özellikleri de kendilerinin ailesi olarak bir tanımla kendilerine ne kadar bağlı olduğu ifade edilebilir ve varlıksal alanlarına bir aile bakış açısı ile davranan varlıklar, onların merkezi olarak gereken özeni ve ilgiyi, bir anne ve baba gibi göstermeliler. Bu güzel ve özel anlamları ile aile erdemsel özelliği sevgiyi tamamlayan erdemler arasında yerini alır.