Bencillik, bir varlığın hep kendi menfaatini düşünmekle ilgili olarak yaşatılan, kendi rahatı, kendi mutluluğu, kendi çıkarları, kendi güzelliği, kendi hayatı, kendi fikirleri ve kendi şeklinde başkalarının mutsuzluğunu, rahatsızlığını, zarar görmesini ve bu kendisi ile ilgili olarak düşünme durumunda kendisinden başkasını düşünmeden, hep kendini düşünerek yaşama ve uygulama yapma halidir, bu tanıma uyan olumsuz bir davranış biçimidir. Benciller için hayat kendisine olanlarla ilgilidir, diğerlerinin O'nun için pek önemi yoktur. Vardır, oda sadece kendisi ile ilgili olduğu zamanlardadır. ( Çocukların gelişim çağındaki bencil gibi görünen, ben merkezci tavırları bu tanımdan uzaktır ) Kendisini memnun edecek konular söz konusu olduğunda çevresindekilerin ne gibi zararlar gördüğü, onların mutsuzluğu, olumsuz hallere düşmesi O'nu ilgilendiren bir konu olmaz, ilgisi de varsa sahtedir.
Herkesin sadece kendisini düşündüğü bir ortamda sevgiden ve içeriğindeki diğer erdemlerden bahsetmek ve onların yaşatılmasını beklemek anlamsız olur. Bencillik bir çok insani, varlıksal erdeme ters bir olumsuz eylemdir. Aynı zamanda varlıkların kendi gelişimlerini de olumsuz yönde etkiler. Bir yere yardım edilmesi gibi bir imkanı olan varlığın ve bunu sadece kendi bencil istek ve arzuları nedeni ile yapmaması, o varlığın zihinsel, varlıksal gelişiminin bu noktada kaldığı anlamına gelir.
Sevgiyi tamamlayan erdemleri uygulayarak ancak gelişebiliriz ve bencillik içeriğinde bir çok olumsuz eylemi de bulunduran, varlıklar için oldukça zararlı ve kendilerinde tamamen yasaklamaları gereken bir eylemdir. Bencil olunmaması gerekmektedir çünkü mutlaka başkasına ihtiyacının olacağı şekilde düzenlenmiş bir hayatı yaşamaktasın. Bencil olunmaması gerekmektedir, çünkü bu durum seni olumsuzluk içindeki bir yalnızlığa sürükler ve buda sadece kendine zarar verir. Çocuklar, yaşlılar, engelliler, hayvanlar gibi yaşamda bir çok yardıma muhtaç varlıklar varken, onların içinde sadece kendini düşünerek yaptığın bütün davranışlar, seni bu yardımı yaptığında elde ettiğin mutluluktan, hazlardan, yaşama sevinçlerinden mahrum eder, haliyle sevgiden mahrum olarak yaşamaya başlarsın, gibi neden bencil olunmamasına dair bir çok açıklama yapılabilir.
Ancak aynı şey olumsuz eylemler içinde geçerlidir, birinde bencillik varsa, cehalette vardır, devamında adaletsizlik ve başka diğer olumsuz eylemleri de uygulaması çok mümkün olur, diğer olumsuz eylemleri uygulaması konusundaki yatkınlık, kendi varlığında, zihninde yaşattığı olumsuz eylemlerden kaynaklanmaktadır. İyilik ve kötülükler yaşamda fayda ve zarar, doğru ve yanlış, yukarı ve aşağı gibi çok net bir şekilde ancak anlamları için oldukça düşünmeyi gerektiren özelliklerde birbirlerinden ayrılmışlardır. Birbirlerini tamamlayan ve çeken şekilde iyilikler ve kötülükler bizleri çevrelemiş durumdadır. Bize düşen bunların hangilerinin gerçek kötülük olduğunu anlayarak biran önce bunları kendi varlığımızdan yok etmektir. Bencillik, sevgiyi yok eden özellikleri ile oldukça olumsuz bir eylem olarak ve bulunduğu varlığı itici gösteren, varlıkları birbirleri ile ötekileştiren, dostluk ve arkadaşlık, aile gibi muhteşem kavramlara ters bir davranış biçimidir. Ölüm gibi bir gerçek varken yaşamda, varlıkların bencilce davranarak kendi çıkarlarını düşünmesi ve bununla ilgili olarak çalışmalar yapması oldukça anlamsızdır.
