Özveri Erdemsel Özelliği, Özveri Nedir?, Özverinin Felsefi Tanımı

Özveri Erdemsel Özelliği, Özveri Nedir?, Özverinin Felsefi Tanımı

Özveri, bir konunun yapılanması veya bir çalışmanın bitirilmesi yada bambaşka bir olayın halledilmesi için oluşumun yada varlığın kendisinden vermek ile ifade edilen çalışma, tavır, yardım etme hareketlerinin hepsine verilen addır. Yani bunların olması için zamanını verir, işi varken işini bırakıp olması gereken bu şey ile ilgilenir, çok yorucu olduğu halde bunu bile bile kendisinin yorulacağını önemsemeden işi yapmakla ilgilenir, konu ile ilgili onda olmayan şeylerden kendisinde olması halinde diğerine kendisinde olan şeylerden gocunmadan vermek durumu özveridir, bunu isteyerek ve bilerek ve rahatlıkla, mutlu bir şekilde yapmaktır özveri. 

İstemeden, rahatsızlık duyarak, zorunlu olduğunu düşünerek yapılan bu gibi hareketler özveriden uzak, kendisine ait başka bir amacı yaşatan özelliklerde durumlardır. Her ne olursa olsun hiç kimse istemediği şeyleri yapmak durumunda olmamalıdır. Çok anlamlı ve güzel bir şey ve ben onu uygulamalıyım şeklindeki bir şartlanma kesinlikle gerçekten istenildiği zaman faydalı olabilir. 

Bunu uygulamanın güzel ve anlamlı bir şey olması ve bunu uygulayınca bu güzellik ve anlamlılığın kendisine yansıması sebebiyle özverilerde bulunulmaz. 

Özverinin yapılmasını destekleyen bilgiler, kardeşine, kendi parçana, aslında bir nevi kendine yapılan yardımın gerekliliği, bunun asla yaşamda bir sorun olmayacağının anlamsal şekilde bilinmesi, yaşam hali içinde özveride bulunmanın kendi parçana, kendine ait olan şeylere özveride bulunmakla aynı anlamı taşıdığı ve bunun için yapılması gerekliliği bilgisi ve isteği ile yapılanlar özveri olarak sonuçlanır ve gerçekten hissi olarak da kendisini uygulandığı alanda yaşatır. 

Sonucundaki tatlı bir tebessüm, yada içten bir sarılma, özverinin sonucu olarak ne kadar masum ve temiz bir davranış içinde bulunduklarını onlara hissettirir, yaşam halinin karakterinden örnekler verir bunun gibi...Kendi varlıksal alanlarımız dışında var olan her şey kendisine aittir, herkes kendi bulunduğu yerden yaşam halinin geçici olarak kullanan sahibidir ve onun gerçek yuvası, varlıksal alanlarıdır. 

Bu şekilde bir bakış açısı ile görülen yaşam halinde özveride bulunmak kesinlikle zevkli ve anlamlı bir uğraş olarak ortaya çıkar ve bu geçici zaman içinde bu şekilde davranmak, varlıksal alanlarınızı geliştirici yapılanmaları sağlar. 

Özveri de kıstas kendisinden vermek halidir, bu kesinlikle size zarar verecek bir vermeyi kast etmemektedir. Fedakarlıkta kendisinden vermek dışında onunla ilgili yardımcı olacak şeyler yapmak şeklinde bir genelliği ifade etmektedir. Özveri ve fedakarlık bu küçük ayrımlarla birbirlerine benzeyen erdemsel özellikler olarak sevginin içindeki yeri ile gereken şekilde çalışır.