Koklamak duyusu varlığın bilgiyi kokular yoluyla elde ettiği bir duyusal özelliğidir ve yaratılış içindeki bir çok oluşumun kendi yapısına özel kokusu vardır ve bu yolla onlar hakkında bilgi edinilmektedir. Aynı zamanda güzel kokuların hissettirdiği iyi şeyler, olumsuz kokuların iticiliği kokunun kendi içinde de ayrımları olduğunu ifade eder ve koklayarak varlıklar kendileri için nelerin olumlu yada olumsuz olduğuna karar verebilirler. Bu duyusal özellikte tektir, sadece varlığa özeldir ve ilk oluşumundan bu yana varlıkla birliktedir. Paylaşılamaz, bölünemez özellikleri ile sadece varlığın kendi oluşumları bu konuda duyudan faydalanabilir. Koklamak özelliği ile var olmak çok daha eğlenceli olur, var olmaya anlam katılır. Yaşamın yorumlanması adına oldukça gereklidir. Ve diğer duyularında olduğu gibi farkındalık duyusuna anlamlar katar. Bu duyu sayesinde de bir çok bilgi fark edilir.
Koklamak duyusu da kullanılarak varlıklar bir çok özellikte yenilikleri kendi yapısında oluşturabilir, istediği kokuları sürekli edinebilir, kokularla bir iletişim yolu bulabilir, yine savunma olarak kullanılacağı gibi eğlence içinde kullanılabilir, eğer kısıtlanmamış olsaydı...
Yine diğer duyular gibi dünya şartlarında kısıtlanmış olan bu duyusal özelliği istediğimiz gibi kullanabiliyor olsaydık istediğimiz kokuları almaktan, çok uzaklardaki kokuları almaya kadar bir çok bilgi edinme halini kullanabilirdik. İşte tüm bu kısıtlanmalar varlıkların kendi duyusal özellikleri ile ilgili farkındalık yaşaması ile sonlanmaya başlayacaktır. Bu güzel özellikleri ile varlıkların bilgi edinme yollarını genişleten koklamak duyusal özelliği sevgiyi tamamlayan erdemlerden olarak sayılır. Koku almak ile ilgili sorunları olmayan bütün varlıkların bu duyusal özelliği oluşmuştur ve gereken şekilde dünya şartlarında insan bedenindeki organlara şartlandırılmış şekilde çalışmaktadır.
