Sevgi Nedir? Sevgi Nasıl Oluşur ? Sevginin Her şeye Yeten GücüSevgi, insani yani varlıksal erdemlerin bütününden oluşan güçtür.
Bir varlığı sevdiğin zaman O'na adil, O'na merhametli, O'na saygılı, O'na fedakarca, O'na dürüst olur, O'na kibar ve nazik davranırsın, O'nu mutlu etmek için bir çok yol ararsın, bu demektir ki sevdiğin zaman bütün insani erdemleri sevdiğin varlıkta yaşatmayı arzulamakta ve istemektesin.... ve uygulayabildiğin kadar sevgini yaşatabilirsin...
Bu sonuçla sevgi, insani erdemleri sevdiğin varlıkta yaşatabilme yeteneği, gücü, özelliğidir. Ne kadar çok insani erdemleri O varlıkta, o canlıda, o yerde yaşatabilmeyi başarabiliyorsan o kadar çok sevgin var demektir... Sevmeyi o kadar başarabiliyorsun demektir. Bir varlık kendisinde insani erdemleri ne kadar çok ölçüde yaşatıyorsa, ( bunları yaşatmanın doğal bir sonucu olarak olumsuz eylemleri de uygulamamak söz konusu olur ) olumsuz eylemleri de ne kadar çok ölçüde hayatında uygulamıyorsa o kadar sevgi doludur diyebiliriz.
Örnekle; Merhamet, adalet, fedakarlık, farkındalık, yardımlaşma, empati, alçak gönüllülük, aşk, cesaret, çalışmak, cömertlik, dürüstlük, dostluk, eşitlik, felsefe, gelişim, öz güven, güzellik, inanç, huzur, kendi olmak, nezaket, mücadele, samimiyet, iyi niyet, özgürlük, irade, sabır, sadakat, sağduyu, sanat, temizlik, üretkenlik, barış, zeka ve benzeri şekilde varlıkları geliştiren, onların hayatına olumlu etkileri olan bu erdemleri uygulayabildiğin kadar sevgi dolu bir varlıksın diyebiliriz. Bunların dışında da bir çok erdem vardır ve liste arttırılabilir. Sevgi, bu erdemleri uygulayan varlıkların kendisinde hissettiği, çevresine yansıttığı ortak gücün ismidir. Bu sebeple herkesin sevgisi birbirinden farklıdır. Bunların samimi bir şekilde uygulanması sonucunda gerçek anlamda sevgi varlığı olunur. Sevgi ortaya çıkar. Her erdem içeriğinde varlıkların kendilerinde yaşatırken hissedebileceği özel enerjileri barındırmaktadır ve hayatı yaşanılır kılanda bu hislerle var olmaktır. Var olmak ancak bu erdemleri uygularken anlamlaşır, varlığın bir anlamı olduğu anlaşılır.
Diğer yandan sevgiyi yok eden özelliklerde olan olumsuz eylemlerde vardır. Bunlarda örnekle; Aç Gözlülük, Küçük Düşürmek, Aldatmak, Bağımlılık, Bağnazlık, Bencillik, Dedikodu, Düşmanlık, Hırsızlık, İntikam, Kaba ve Kırıcı Davranmak, Kaos, Kapris, Karamsarlık, Kibir, Kin, Kıskançlık, Kompleks, Korku, Küfür, Küsmek, Nefret, Sabırsızlık, Taciz, Tecavüz, Savaş, Saplantı, Saygısızlık, Sinsilik, Şehvet, Sadizm, Tembellik ve benzeri şekilde olumsuz eylemlerde tamamen sevgiye ters olarak varlıkları geriye götürücü özellikleri ile bulunurlar. Bu liste aynı doğrultuda olmak üzere arttırabilir. Bu olumsuz eylemleri yaşatan varlıklar, kendilerinde yaşatmaya çalıştıkları erdemlere de zarar verirler ve sevgiye dair varlıksal oluşumları gerçek anlamlarını yaşatamaz. Bu ve benzeri olumsuz eylemleri varlıklar kendilerinde yasaklayarak yapmamaya, erdemleri de uygulamaya çalışmalıdırlar. Sevgi tam olarak olumsuz eylemleri uygulamayan, olumlu erdemleri de uygulayan varlıklarda görülen davranış biçimi, güç, anlayış, bilgi ve tecrübeler bütünlüğüdür. Bu olumsuz eylemleri hayatında uygulayanların sevgiden bahsetmesi çok inandırıcı olmamakla birlikte, yasakları uygulamadığı ve erdemleri uyguladığı kadar da sevebilme yeteneğine sahiptir de diyebiliriz ve bu durum sözlerle sevdiğini söylemek eyleminden uzaktır. Ancak gerçek ve samimi uygulamalarla yaşanabilir ve anlaşılabilir özelliklerdedir sevgi...
Şu felsefi mantık bilgisi sevginin anlamını size ispatlamaktadır.
Bir varlığı sevdiğin zaman O'na adil, O'na merhametli, O'na saygılı, O'na fedakarca, O'na dürüst olur, O'na kibar ve nazik davranırsın, O'nu mutlu etmek için bir çok yol ararsın, bu demektir ki sevdiğin zaman bütün insani erdemleri sevdiğin varlıkta yaşatmayı arzulamakta ve istemektesin, aynı şekilde olumsuz eylemleri de sevdiğin varlıkta yaşatmamakla ilgilisin... Sevdiğin zaman böyle davranmaz mısın? O zaman sevginin tanımı bu olur...
Gerçek ve içeriğinde bir çok erdemsel özelliğin hazır olduğu annelik görevini bu konuda örnek vererek, onların çocuklarına karşı hissettikleri şeyin bu tanımda bahsedilen sevgiyi ifade ettiğini söyleyebiliriz ve işte gerçek sevgi, Dünya'da en çok annelerin çocuklarına karşı yaşattığına benzer diyebiliriz. ( İstisnalar hariç ) Hiç bir gerçek anne çocuğunun yukarıda bahsedilen olumsuz eylemlerle ilgili olmasını istemez ve bu şekilde bir yaklaşımda bulunmaz, bu annelik yapısına, sevgisine terstir ve hepsi, erdemler listesinde belirtilenler gibi çocuklarına davranırlar, bu erdemleri çocukları ile olan ilişkilerinde yaşatırlar ve gerçek sevgi ortaya çıkar. İşte bu demektir ki, sevgi, tüm bu erdemleri uygulayabilmek dahilinde olumsuz eylemleri de uygulamamakla ilgilidir. Gerçek sevgi ancak bu şekilde yaşatılarak ortaya çıkarılır. Anne olmadan, anneler gibi sevebilmeyi bu şekilde öğrenebilirsiniz...
